Afgelopen Paasweekend was ik te vinden in Dublin, Ierland. Dit land heb ik nog nooit bezocht, maar stond al wel een tijdje op mijn lijstje. Nu mocht ik dan eindelijk zelf eens ondervinden hoe het land van mijn twee half-Ierse neven is en hoe de mensen daar zijn, maar ook niet te vergeten is de Ierse whiskey en het heerlijke Guinness bier. Weer een land en stad om af te vinken van mijn to-dolist. Lees dus snel verder over mijn reis naar Dublin!
Dag één – Donderdag
Donderdag was het dan eindelijk tijd om naar Dublin te gaan. Na een reis van ongeveer anderhalf uur kwam ik aan op Schiphol, waarbij ik hoopte dat ik snel door de douane heen was. Hoopte inderdaad, want ik was weer zo dom om mijn drinken uit mijn tas te halen. Gelukkig had het douanepersoneel een goed humeur en was er vrij weinig aan de hand. Daarna was het nog ongeveer twee uur wachten tot ik kon boarden. De vlucht duurde uiteindelijk twintig minuten korter dan gepland, want we hadden een Zuidwesterwind.
Aangezien het een uur vroeger is in Dublin kwam ik aan om 14:50 uur en om 16:00 had in ingecheckt bij het Abbey Court Hostel. Dit hostel is gelegen aan de Liffey-rivier in het centrum van de stad bij de O’Connell Bridge. Het hostel is erg groot en vaak desoriënterend. Er zijn overal gangen, dus moet je goed kijken waar je loopt en waar je moet zijn. Het grootste deel van de tijd was ik in de stad zelf te vinden, dus had ik niet veel last van de vele looppaden in het hostel.
Na een kort bezoekje aan The VAT House Bar in Temple Bar, waar ik een heerlijke Guinness gedronken heb, was het tijd om even een bezoekje te maken aan Trinity College. Daar heb ik even met een studente gepraat over het leven daar. De universiteit is nog in gebruik, ondanks dat het een toeristische trekpleister is. Je hebt onder andere de Book of Kells. Dit gebouw heeft een 65 meter lange boekenkast met allerlei documenten van het jaar 800 n.C, de Book of Kells.
Uiteindelijk ben ik doorgelopen naar The Pavilion Bar. Dit is een restaurant/bar waar studenten komen om de week af te sluiten met bier, erg veel bier. Ik hoorde een persoon Engels praten, met een Nederlands accent. Uiteindelijk ben ik er bij gaan zitten, waardoor ik uiteindelijk een leuke paar uur daar heb gehad. Max (NL), Sarah en Elizabeth (USA) erg bedankt voor de leuke avond en de openheid!
In de avond stond er nog een pubcrawl op de planning voor mij. Deze was chaotischer dan die ik in Warschau heb meegemaakt, maar wel net zo leuk. Ik had ik vrienden gemaakt met een paar Duitse jongens uit Hamburg en een paar studenten uit Dortmund, waarmee het erg gezellig was. Helaas was de avond rond 00:30 afgelopen, omdat het de dag erna Goede Vrijdag was. Toch was het een leuke avond, waarbij ik op de terugweg met een aantal Amerikanen heb staan praten. Zij zouden de volgende dag naar Nederland vertrekken, dus hebben we daar nog over staan praten. Eindelijk lag ik dan rond half twee in bed en het was een vermoeiende, maar erg leuke eerste dag!
Dag twee – Vrijdag
Op Goede Vrijdag waren alle pubs en brouwerijen dicht. Ik heb mij laten vertellen dat vanaf 2018 er wel alcohol verkocht wordt op deze dag, aldus de gids van de Hop On Hop Off bus. Dit was dan ook mijn eerste activiteit van de dag. Na een tocht langs allerlei gebouwen en parken stapte ik uit bij Kilmmainham Gaol, de oude gevangenis van Dublin. Helaas was deze druk en was er pas plek om 14:00 uur, maar dat ging helaas niet lukken voor mij. Een bezoekje aan de dierentuin stond op het programma met een mooie wandeling door Phoenix Park als afsluiter.
De dierentuin heeft twee ingangen. Een voor normale tickets, waar een lange rij voor stond, en een voor kaarthouders, waaronder de Dublinpass, die ik in bezit had. Dit scheelde lang wachten en zo had ik dus meer aan mijn dag. De dierentuin van Dublin is groot en heeft een langwerpige vorm, waardoor je eigenlijk een soort rondje loopt. Er zijn verschillende soorten dieren die je eigenlijk wel overal vindt. Een van de leukere dingen van het park is dat het verblijf van onder andere de Oerang Oetang over het looppad gaat, waardoor de apen letterlijk bovenlangs je klimmen. Ik had het geluk om dit te kunnen zien en het was een best grappig om mee te maken. Omdat er een vogelgriep heerst(e) in Ierland waren alle vogelsoorten binnen en dus niet zichtbaar voor publiek, wat toch wel jammer was. Voor de rest is het park niet heel spectaculair.
In de avond had ik een voetbalwedstrijd gepland. Om 19:45 uur Ierse tijd stond de wedstrijd Bohemian FC v Cork City op het programma. Iets eerder dan de opening van het stadion was ik te vinden bij Dalymount Park. Dit stukje voetbalhistorie was erg tof om te zien. De oude tribunes en de mensen maken de echte voetbalervaring van de Britse en Ierse voetbalwereld compleet. Voor de wedstrijd heb ik nog een thuisshirt van ‘The Bohs’ gekocht en toen was het dan tijd voor de wedstrijd tegen de koploper van de Ierse Eredivisie. Bohemian had deze avond helaas met 0-2 verloren, terwijl zij beter speelden. Al met al was het een leuke Goede Vrijdag en zeker voor herhaling vatbaar!
Dag drie – Zaterdag
Alweer de laatste volledige dag in Dublin. Waar ik sowieso naar toe wilde gaan stond dan ook als eerste op het programma: het Guinness Warehouse. Deze drukbezochte attractie ligt nabij Heuston Station en is vanuit het centrum te bereiken per bus en tram. Aangezien het een drukbezocht iets is, stond er een lange rij. Gelukkig had ik de Dublin Pass en kon ik deze lijn omzeilen. In het Warehouse zijn meerdere verdiepingen. Zo komt de geschiedenis van Guinness aan de orde en er wordt getoond hoe een Guinness gebrouwen wordt. Na een korte proeverij kon ik dan eindelijk mijn eigen Guinness tappen. Er komt een andere techniek bij kijken dan bij een normaal biertje. Je houdt eerst je glas met de tap tegen de gouden harp aan en tapt deze als een normaal biertje. Op driekwart stop je en moet je de pint negentig seconde met rust laten. Daarna pak je het glas en duw je de tap naar de andere kant om de rest erbij te tappen. Uiteindelijk kost het dus 119,5 seconde om een heerlijke Guinness te tappen.
Als laatste grote activiteit had ik een bezoek aan het Aviva Stadium. Dit stadion heeft een ander uiterlijk dan de meeste sportstadions. Omdat er bij de bouw in 2007 t/m 2010 geen huizen in de buurt gesloopt mochten worden, zit er een versmalling in de oostzijde van het stadion. Dit geeft het stadion dan een unieke look en heeft het zo zijn charmes. Het stadion wordt gebruikt voor voetbal, rugby, American football en concerten. Daarmee is de capaciteit variërend tussen de 50.000 en 65.000 toeschouwers. Het stadion is vrij modern en is goed te bereiken per trein, het treinstation Landowne Road ligt direct naast het stadion.
Na het leuke bezoek aan het Aviva Stadium was het tijd om rustig aan terug te keren naar het hostel, maar niet eerst zonder een tussenstop bij The VAT House Bar. Daar heb ik een heerlijke Steak & Chips op met natuurlijk een Guinness erbij om deze reis goed af te sluiten. Ondertussen was er livemuziek, wat je veel ziet in de Ierse pubs, wat de sfeer alleen maar beter maakte. Na een heerlijk avondmaal was het tijd om wat te drinken in mijn hostel, waar ik een paar Denen heb leren kennen. Daar heb ik het nog gezellig mee gehad, totdat ik moest vertrekken naar het vliegveld, want om 6:50 uur Ierse tijd stond mijn vlucht terug naar Nederland gepland.
Ik waardeer de grote gastvrijheid van de Ieren, wat alleen al een goede reden is om af te reizen naar dit land. Ook de niet-Ierse studenten hebben de Ierse gastvrijheid overgenomen en hebben zeker zin om een praatje te maken over het (studenten)leven in Dublin. Ook de toeristen zijn gezellig en zijn open om een drankje te doen met andere toeristen, je bent er namelijk voor dezelfde reden. Iedereen bedankt voor het lezen van dit verslag en tot snel, want over anderhalve maand ben ik weer op reis, wederom met Srprs.me!
Like, volg en subscribe je ook op mijn Facebook-, Instagram- en YouTubepagina! Het is kosteloos en je krijgt wat extra’s te zien als in filmpjes en extra mooie foto’s!
Pingback: Carnas on Tour blaast twee kaarsjes uit! – Carnas on Tour