Berlijn en München, twee steden waar ik altijd al heen had willen gaan. Afgelopen zomer was het dan eindelijk zover! Met het vliegtuig heb ik deze twee steden bezocht en het was echt super! De grootte van Berlijn is echt niet te bevatten, net als de historische dingen die hier allemaal gebeurd zijn. Vorig jaar onderweg naar Warschau vloog ik over Berlijn heen en zag het er a veelbelovend uit. München is bijna altijd voor mij de laatste grote Duitse stad onderweg naar Oostenrijk, dus nu was het eens tijd om ook daar te kijken. Lees dus snel verder hoe ik mijn tijd heb besteed in deze twee Duitse steden
Dag één: Berlijn
Het was dan eindelijk zo ver, mijn reis naar onze oosterburen. Mijn beste vriendin Lisa, bekend van onze reis naar het Sauerland afgelopen januari, was zo lief om mij in de vroege ochtend te brengen naar Rotterdam Airport. Het was drukker dan ik had gedacht, want er stond een rij om langs de douane te komen. Gelukkig was dit snel voorbij en was het wachten om eindelijk het vliegtuig in te gaan. Na ongeveer een uur vliegen kwam ik aan op een regenachtig Berlin Schönefeld. Natuurlijk was dit wat minder, maar later op de dag zou het in Berlijn zelf gelukkig opklaren.
Het ONE80° Hostels Berlin waar ik verbleef, ligt op ongeveer tien minuten lopen van het Alexanderplatz vandaan. Het ligt aan een doorlopende weg, dus was het ’s nachts soms lastig in slaap te komen met het langsrijdende verkeer. Het personeel was grotendeels vriendelijk en behulpzaam, maar soms vraag je je af waarom je een klacht zou indienen. Zo werden er op sommige kamers gerookt en hier werd niks aan gedaan. Desondanks was het een leuk hostel met gezellige mensen. Er zat een kleine supermarkt om de hoek, dus kon je altijd wel wat te drinken en te eten halen. Helaas had het hostel geen eigen open keuken, waardoor je niet je eigen maaltijden kon bereiden.
De rest van de eerste dag ging ik het gebied rond het Alexanderplatz verkennen. Bij het gelijknamige station heb je de Fernsehturm. Hier had ik een kaartje voor gekocht, waarmee ik een uur later erin kon gaan. Ik heb toen besloten om even wat te gaan eten om later terug te keren. Ondanks dat ik de eerste keer wel mijn tas mee naar binnen kon nemen, mocht dat nu niet. Snel even een kluisje op het station zoeken zat er niet in, want daar waren ze allemaal bezet of defect. Helaas kon ik mijn kaartje dus niet meer gebruiken om een mooi uitzicht over Berlijn te krijgen. Misschien dat er in de toekomst nog een revanche in zit. Als alternatief ben ik dus naar de Berliner Dom geweest. Deze oude protestante kerk ligt in het centrum van Berlijn en heeft een erg groot en mooi orgel. Ook liggen er in de kerkers honderden sarcofagen van de Duitse vorstenfamilie Hohenzollern. Je kan de Dom ook beklimmen en eenmaal boven kan je deze ook rondom lopen, waarmee je uitzicht krijgt over een groot deel van de stad.
De gehele week had je een soort kermis op onder andere het Alexanderplatz. Er waren allerlei soorten shows en activiteiten. Het was er in ieder geval erg gezellig. Ik heb daar deze avond dan ook een typisch Duitse maaltijd genomen: Bratwurst mit Bier! In de avond volgde er een pubcrawl vanuit mijn hostel langs onder andere de bekende club Matrix, dat gelegen is onder station Warschauer Straße.
Dag twee
Omdat de pubcrawl iets te gezellig was met een stel Ieren en Nederlanders kwam deze dag pas rond 12:00 uur op gang. Ach, daar is het reizen voor toch, gezelligheid maken met mede-reizigers? Oké, natuurlijk ook een beetje cultuur snuiven dus besloot ik vandaag, na een ontbijtje in het grote winkelcentrum Alexa, naar het Olympisch stadion van Berlijn te gaan. Na een lange reis met de S-Bahn kwam ik dan aan in West-Berlijn. Zoals ik al wist is het een Nazi-bouwwerk en zij hielden nogal van groot, groter, grootst. Om alles groter te laten lijken liep de toegangsweg via een klein dalletje, zodat het gebouw groter lijkt dan dat het is.
Toch is het Olympisch stadion anders. Doordat een deel onder de grond ligt, lijkt het net of het een stadion is met weinig capaciteit. Nadat je door de ingang bent gelopen moet je eerst nog een groot plein oversteken voordat je het stadion in kan gaan. Je ziet al een beetje hoe het stadion eruit ziet, maar toch was ik persoonlijk verbluft van hoe groot de thuishaven van voetbalclub Hertha BSC is. Boven en onder je bevinden zich nog zitplaatsen voor de supporters. Omdat ik meer wilde weten over het stadion en de geschiedenis van het Olympischpark/-stadion heb ik besloten een stadiontour te boeken. De tourgids wist gelukkig veel over de geschiedenis te vertellen en wist je vragen vrijwel altijd te beantwoorden. Aangezien ik mij afvroeg waarom het stadion zo ver van de stad ligt, besloot ik dit te vragen. Ook dit wist zij te beantwoorden: doordat Berlijn in de tijd van de bouw al groot was, moest het stadion en het Olympischpark op de huidige locatie gebouwd worden. Daardoor duurt het vanaf het Alexanderplatz ongeveer een half uur tot je bij het stadion bent. Ondanks de afstand kan je toch nog de Fernsehturm goed zien bij helder weer.
Omdat deze dag toch al een beetje in het teken stond van sport (en ook dus voetbal) besloot ik na bezoek aan het Olympisch stadion een bezoek te brengen aan de voetbalclub Berliner Athletik Klub 07 (BAK07), een voetbalteam dat huist nabij het centraal station en uitkomt in de Regionalliga Nordost. Deze competitie is te vergelijken met de Nederlandse Derde Divisie. BAK07 speelt in het Poststadion, dat geopend is eind jaren 1920. Het stadion kent een rijke geschiedenis. Vooral in de jaren twintig en dertig werden en kampioenswedstrijden gespeeld. Ook speelde het Duits nationaal elftal er een aantal keer. In 1933 werd er de laatste interland gespeeld tussen Duitsland en Polen (1-0). Sinds april 1990 is het stadion een monument en dus beschermt. De wedstrijd van BAK07 tegen FSV Luckenwalde is geëindigd in 2-1 voor de thuisclub, nadat het in de 45e minuut 0-1 werd voor uitploeg. Een wedstrijdverslag kan je hier vinden (Duitstalig).
In de avond heb ik het rustig gehouden. Ik kwam via de Facebookgroep van Srprs.me-reizigers erachter dat er nog twee Nederlanders in het hostel zaten waar ik verbleef. We hebben dan gezellig met z’n drieën wat gedronken in de ar van het hostel. Al met al was het dus een leerzame, sportieve dag. Ook wel eens leuk, dan de hele dag door een stad te lopen en zoveel mogelijk proberen te zien.
Dag drie
De laatste volledige dag in Berlijn heb ik het meest gedaan. Met een aangename temperatuur van 26°C was het een lekkere dag om te lopen, ondanks de regendruppels die soms naar beneden kwamen zetten. Omdat Berlijn zoveel te bieden heeft, heb ik een keuze moeten maken met wat ik ging bezoeken. Aangezien ik fan ben van geschiedenis en (oude) gebouwen die belangrijk (zijn geweest) heb ik dan ook een flinke route gelopen deze dag, waarvan ik alleen al een uur rondliep in en om het oude vliegveld Tempelhof. Voordat ik naar Tempelhof ging en uitstapte bij het ‘verkeerde’ metrostation maakte ik een wandeling langs de East Side Gallery.
De East Side Gallery is een twee kilometer lange muur aan de Spree. Het is dan ook niet zomaar een muur, want het zijn restanten van de oude Berlijnse Muur die er sinds 1961 heeft gestaan. Vandaag de dag is het natuurlijk veilig om er te lopen, maar vroeger moest je zeker niet aan de kant gaan staan van de rivier, want dan was de kans enorm groot dat je het niet zou kunnen navertellen. Het geeft ook een enorm contrast weer met het heden, want het saleskantoor van Mercedes ligt aan de andere kant van de weg. ‘Oost’ heeft dus nu ook de luxe van ‘West’ die ze eerst niet hebben gehad. Aan de straatkant van de muur zijn allerlei graffiti-tekeningen en teksten te zien die onder andere te maken hebben met de vrijheid van mensen en de onderdrukking die zijn ondervinden of hebben ondervonden.
Na een bezoek aan de Muur heb ik de metro genomen naar station Platz der Luftbrücke heb ik via de hoofdingang van Tempel langs de noordzijde gelopen naar een ingang van het vliegveld. Doordat het zo groot was, duurde het nogal lang voordat ik gearriveerd was op het terrein. Je merkte dat het ook echt een groot vliegveld was, want de wegen en paden daar zijn erg breed en groot. Omdat het nu een park is wordt er ook recreatief gesport. Zo is er een speciale route om hard te lopen of om te fietsen. Het was er niet heel druk, omdat het erg winderig en dus ook koud was. Nadat ik dan eindelijk van het vliegveld af was heb ik snel de metro genomen naar het centrum van Berlijn. Daar heb ik misschien wel een van de meest standaard rijtjes gedaan die elke toerist in die stad neemt: van Checkpoint Charlie via het Holocaustmonument en de Brandenburger Tor naar het Reichstag.
Checkpoint Charlie was erg druk en je zag ook duidelijk de grens tussen Oost en West. In het Westen heb je bedrijven zitten als McDonald’s, KFC en Starbucks en in het oude Soviet-gedeelte zag je alleen maar gebouwen. Na wat foto’s gemaakt te hebben vervolgde ik mijn route naar het Holocaustmonument. Mensen zeggen altijd dat het best indrukwekkend kan zijn als je daar doorheen loopt. Ik kan je vertellen, dat was het dan ook. Vooral als je op het diepste punt staat en je niemand anders ziet lopen voel je toch een beetje dat het vroeger heel erg naar was in de concentratiekampen. Na ook een bezoek aan de Führerbunker waar Hitler zelfmoord heeft gepleegd (niets meer dan een bord met uitleg waar ooit deze bunker heeft gelegen) ben ik gaan lopen naar de Brandenburger Tor. Het was daar, zoals verwacht, heel druk. Zelf vond ik de Tor wel mooi, maar niet erg indrukwekkend zoals veel mensen vinden. Na wat foto’s gemaakt te hebben ben ik daarna vertrokken richting de Bundestag.
Zoals verwacht was het zwaar beveiligd bij het Reichstag, vanwege de terreurdreiging die je tegenwoordig hebt. Om toegang te krijgen tot de koepel van dit gebouw moet je online een kaartje kopen, omdat het zo druk is moet je minimaal de dag van te voren een kaartje halen. Ik heb dan alleen voor de ingang wat foto’s gemaakt van het gebouw en ben daarna gelopen naar het indrukwekkende centraal station. Dit station is geopend in 2006 en is het grootste kruisingsstation van Europa, er komen dus meerdere soorten trein-, S-bahn- en metrolijnen bij een op een station. Dit station is te herkennen aan zijn staal en glasconstructie.
In de avond heb ik in de bar van mijn hostel veel nieuwe mensen leren. Na een lekker avondeten bij de pizzeria naast het hostel raakte ik in gesprek met een aantal gasten uit Liverpool. Gedurende avond werd de groep groter toen een aantal Australiërs, Duitsers en Ieren zich bij ons voegde. Omdat het zo gezellig was, besloot ik ook mee te gaan met de pubcrawl. De laatste avond Berlijn heb ik dus erg leuk afgesloten en weer veel nieuwe leuke mensen mogen ontmoeten. Een mooi voorbode voor de volgende stad, München.
Klik hier om het tweede deel (München) te lezen, of kopieer deze link in de URL-bar:
http://carnasontour.com/muenchen/22/12/2017/
Like, volg en subscribe je ook op mijn Facebook-, Instagram- en YouTubepagina zodat je altijd op de hoogte blijft van de nieuwste verslagen, foto’s en artikels!
