Het was weer zo ver: de jaarlijkse wintersport samen met mijn ouders. In de nacht van donderdag op vrijdag 22 februari vertrokken we weer met een volgepakte auto naar het Oostenrijkse Brixen im Thale. Met de gedachte dat het heerlijke weer zou worden, vrienden van mij er weer zouden zijn en dat er een enorm pak sneeuw lag was de stemming dus snel goed. Deze week had ik in Kaprun zelfs een van de beste dagen ooit meegemaakt. Lees dus snel verder, want na de foto neem ik jullie mee naar deze mooie week!
De eerste dag (vrijdag) sla ik maar gelijk over, want het weer was niet om over naar huis te schrijven. Regen in het dal, sneeuw op de top en heel weinig zicht. Toch ging ik naar boven om te kijken hoe het was. Kort samengevat: veel sneeuw, weinig mensen.
Zolang je boven de bewolking bleef, was er niks aan de hand. Zo zag ook mijn moeder (in het rood) dat. 
If you’re happy and you know it, raise your hands!
Snel door naar het leukere gedeelte van deze vakantie: blauwe luchten, heerlijke pistes en alleen maar gezelligheid! Dat is eigenlijk toch wel waar iedereen voor op wintersport gaat. Het enige wat nog miste, was dat het ’s nachts sneeuwde. Je kan helaas niet alles hebben, maar met deze condities mag je gewoon niet klagen.
Nagenoeg de hele week lagen de pistes er strak bij. Aan het begin van de week werden zelfs de meeste pistes in het laaggelegen SkiWelt pas rond twee uur ’s middags slecht, terwijl dit normaal gesproken eerder is. In het naastgelegen KitzSki (Kitzbühel, Kirchberg) waren de pistes wel van een betere kwaliteit, maar dat gebied ligt ook iets hoger en ook iets minder in de zon. Over Kitzbühel gesproken, zoals jullie weten van mijn vorige reisblogs over de Kitzbüheler Alpen, ligt daar de Streif. Ergens deze maand zal ik het filmpje van dit jaar uploaden op YouTube. Houdt Facebook daarom in de gaten om het bericht daarover niet te missen!
Aan het begin zei ik dat ik in Kaprun een van de mooiste dagen van mijn leven heb gehad. Het weer was perfect, volle zon, rond de 5°C en zoals het hoort waaide het bovenop de gletsjer (3.029 meter) lekker hard. De pistes waren ook zo strak als een biljartlaken. Zelfs de freeride routes die het gebied heeft uitgezet waren in perfecte staat. Niet te hard en precies genoeg poeder om je heerlijk te kunnen vermaken. Niet gek dat ik dan ook alle routes heb gedaan, vaker dan de reguliere pistes. De foto’s hieronder vertellen genoeg over hoe vogelvrij (zoals de arend het skigebied typeert) ik mij toen voelde.
Het uitzicht over Nationalpark Hohe Tauern is echt een aanrader! 
Langwied (1.976 meter) is het laagste punt waar je naartoe kan skiën. 
Sinds dit jaar heb ik ook stickers, always promoting!
De gehele dag liep en boardde ik met een lach op mijn gezicht. Zoals John de Bever zou zingen: Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht! Maar geef mij eens ongelijk, alles was dan ook perfect. Ik zou zo elke week naar de Kitzsteinhorn rijden om een dag als deze te hebben.
De overige dagen heb ik natuurlijk ook op de piste gestaan. Iedereen waarmee ik gesnowboard of gefeest heb, bedankt voor de toffe week! Deze reis staat zeker in mijn top drie van wintersportreizen. Normaal gesproken duurt het voor mij weer een jaar voordat ik weer in Brixen im Thale te vinden ben, maar dit jaar is het anders! Samen met een paar vrienden zit ik in de eerste week van de kerstvakantie ook in Brixen. Tijd om een klein opstapje te maken naar mijn uiteindelijk droombaan: (wintersport)gids zijn.
Naast deze blog ben ik ook bijna klaar met de blog over mijn studieweek naar Krakau, Polen. Op Instagram en Facebook heb ik al wat foto’s geplaatst.
Vergeet dus niet om Carnas on Tour te volgen, te liken en subscriben op Facebook, Instagram, YouTube en Flickr om up-to-date te blijven van de nieuwste verslagen, foto’s en video’s!
Pingback: Kraków – Carnas on Tour
Pingback: Een ode aan… – Carnas on Tour