Kitzbüheler Alpen

In de voorjaarsvakantie van 2015 stond de traditionele vakantie naar Brixen im Thale. Dit dorp ligt in het skigebied SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental, wat onderdeel is van de Kitzbüheler Alpen. Rond 02:20 uur zijn wij gaan rijden richting Brixen. Helaas regende het, dus hoopte ik snel te gaan slapen. Dit gebeurde gelukkig rond Gorichem. Rond 05:30 uur hadden we de eerste stop: Bad Camberg. Hier stoppen wij elk jaar met school als we met wintersport gaan. Daarna puur op gevoel word ik wakker bij Frankfurt am Main Airport. Dit is al jaren het geval en ik blijf het apart vinden. Om 08:10 was de tweede en laatste stop, waarna ik verder ging rijden tot onze bestemming. De foto’s zijn gemaakt met mijn Canon spiegelreflexcamera.

Dag één: Heenreis + SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental
Rond 11:30 kwamen wij aan bij ons pension, waar wij al jaaaaaren komen. Mijn ouders komen er al veel langer dan mij. Ik ben daar dus ook een soort van opgegroeid, ookal was het maar telkens een week per vakantie. A fijn, rond 11:50 zat ik alweer in de gondel omhoog. Deze dag ben ik naar Scheffau gegaan, om de vernieuwde Aualmbahn te bekijken. Ondanks mijn begintijd heb ik toch nog 33 kilometer kunnen snowboarden. Ik heb tot ongeveer 16:15 kunnen snowboarden, voordat ik de après-ski indook.

 

Dag twee: SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental
Tijd voor dag twee van deze vakantie. Vandaag op het programma stonden de dorpen Hopfgarten, Itter en Söll. Daarnaast ben ik ook nog even snel op en neer geweest naar Scheffau om een Skimovie te maken. Dit is een soort extra ding op de piste, waarbij jij je laat filmen terwijl je een slalom aflegt. Daarnaast heb ik nog een kleine uitstap naar de SkiWeltbahn in Brixen im Thale gemaakt. Het was vandaag weer een leuke dag met weer lekker veel pistekilometers, 54 kilometer ditmaal!

 

Dag drie: SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental
Dag drie was een van de mindere dagen deze vakantie. Daarom heb ik ook geen foto’s gemaakt, puur omdat het weer niet meewerkte. De lens was telkens beslagen en het leverde totaal geen mooie foto’s op om te delen. Toch heb ik een enorm leuke dag gehad. Na ongeveer een kwart dag heb ik besloten richting Westendorf te gaan, om met een vriendin, Susanne, van mij af te spreken. Zij gaf afgelopen seizoen daar les. Aangezien ik toch niet naar Kitzbühel ging die dag, heb ik besloten met haar op te trekken. Haar klasje, kinderen van rond de 7 à 8 jaar oud, vond dit echt geweldig. In de lift en tijdens het wachten langs de piste vroegen ze hoe het is om te snowboarden en dat zij dat ook willen doen als zij wat ouder zijn. Misschien een van de leukste dingen was dat zij mij ook nog Meester Sven noemden.

Daarnaast vroeg nog een jongen van de groep of hij mijn snowboard mocht dragen, tijdens het teruglopen naar de ouders. Wat is er nou leuker dan een kind te zien lachen en vol trots naar zijn ouders te zien lopen met een snowboard? Ja, het snowboarden zelf, maar toch. Samen met Susanne en haar klasje hebben we een leuke dag gehad die de kinderen zeker niet zullen vergeten. Natuurlijk zal ik deze dag ook niet vergeten, ik heb het er echt naar mijn zin gehad. Zoals je ziet draait wintersport niet alleen maar om pistenvreten en snelheid maken!

Dag vier: Ski Juwel Alpbachtal Wildschönau
Tijd voor mijn volgende skigebied die ik op mijn lijstje mag zetten, onder andere op aanraden van Henri, een vriend van mij die ook vaak op wintersport gaat. Dit gebied ligt op ongeveer 30 a 45 minuten rijden van Brixen im Thale vandaan. Je hebt twee mogelijkheden om te rijden, waarbij er geen tijdverschil zal zijn. De ene mogelijkheid is via de stad Wörgl, de andere via allerlei bergweggetjes. Omdat ik vergeten was dat je via Wörgl kon heb ik dus de bergroute genomen.

Eenmaal daar aangekomen liep ik naar de lift toe om naar boven te gaan. Minpuntje, het was erg druk. Gelukkig kwam ik met Nederlanders in de lift waarmee ik aan de praat raakte. Ze vonden het enigszins raar dat ik voor een dag naar Ski Juwel kwam en niet in SkiWelt ben gebleven. Maar ja, wat wil je als je verslaafd ben aan wintersport? Boven scheidden onze wegen weer en ik vertrok naar het andere gedeelte van het gebied.

Halverwege heb ik nog het klikmechanisme van mijn rechterbinding laten vervangen, omdat deze stuk was gegaan. Voor de rest was het een enorm leuke dag. Ik kom in seizoen 2015/2016 zeker weer terug naar dit gebied.

 

Dag vijf: Kitzsteinhorn Kaprun
Dag vijf is misschien wel de beste dag van deze vakantie. Het sneeuwde de gehele dag, dus dat betekend poederdag! Maar omdat ik naar de gletsjers van Kaprun ga, betekend dit nog extra veel sneeuw. Vol goede moet, vertrok ik richting het zuiden.

Onderweg kwam ik flinke sneeuwbuien tegen, wat echt mooie beelden gaf. Omdat dit mijn eerste lange afstand was in het buitenland, ging mijn vader mee. Hij heeft de foto’s van onderweg dus gemaakt.

Bovenop de gletsjer zag je bijna niks, wat het extra leuk maakte. Lekker verkleumen en ondergesneeuwd worden en het toch leuk hebben, dat gebeurd niet zo vaak. Foto’s heb ik dus vooral in de liften gemaakt. Voor de rest heb ik het enorm erg naar mijn zin gehad, alsof je een kind in een enorm speelparadijs zet.

Het enorme contrast met de zomer van 2014 en dan deze dag is leuk om mee te maken. Het enige wat ik nu nog moet meemaken in dit skigebied, is prachtig weer tijdens het snowboarden. Als dat in februari 2016 gebeurd, dan ga ik jullie dat verslag zeker niet onthouden! Echt een top dag, met lekker veel sneeuw.

 

Dag zes: Kitzbühel – Kirchberg
Tijd voor de buurman van SkiWelt. Vorig jaar ben ik twee dagen achter elkaar naar dit gebied geweest. De ene dag de kant van Kirchberg en de Pengelstein, de andere dag met name de Kitzbüheler Horn en natuurlijk de Hahnenkamm! Op dag zes van deze vakantie stond Pengelstein op het programma. Natuurlijk ging ik er snowboardend heen, want dat kan al een aantal jaar via Westendorf en de Ki-West. Daarna is het nog een klein stukje met de bus naar de gondelbaan Pengelstein I.

Vandaag ben ik verder gekomen dan vorig jaar, Bärenbadkogel tegenover Würzhöhe. Ik geef jullie daarbij een belangrijke tip. Als je gaat eten op de Bärenbadkogel, neem dan geen spaghetti! Genoeg Herman den Blijker gespeeld, ik ben hier om jullie wat te vertellen over deze dag.

De zon die brak af en toe door. De pistes waren ook nog eens enorm goed. Dit kwam mede door het feit dat de dag ervoor enorm veel sneeuw bij was gevallen. Daarnaast hebben ook de sneeuwkanonnen aangestaan, waardoor er extra veel was bijgekomen. Daar zijn we natuurlijk alleen maar blij mee! De dag liep alleen minder goed af doordat ik een blessure overhield. Daarom ben ik dus de zevende dag niet op pad gegaan. Jammer, maar helaas. De Kitzbüheler Horn en de Hahnenkamm komen dus pas weer in 2016 aan bod!

 

Dag acht: SkiWelt Wilder Kaiser – Brixental
Zoals ik net al vermeld had, dag zeven heb ik overgeslagen. Dit betekend dus automatisch dat dag acht, wat tevens de laatste dag was, aan de beurt is. Deze dag ben ik weer ‘thuis’ gebleven. Op de planning stonden Ellmau en Söll.

De gehele dag scheen de zon heerlijk, maar zoals vaker het geval is in de berger werd het tegen het einde van de middag weer bewolkter. Gelukkig maar dat het aan het einde van de middag was, want ik had zoals gewoonlijk weer een enorm mooi uitzicht in de weide omgeving.

Ik wilde vandaag koste wat kost naar Ellmau gaan. Dit is namelijk het laatste seizoen dat ‘Het Treintje’ draait. Oftewel, de trein die mensen van beneden naar boven of van boven naar beneden brengt. Deze wordt namelijk vervanger door een gloednieuwe 10-persoonsgondel. Daarnaast wordt ook de Jochbahn vernieuwd. Deze lift wordt iets meer naar beneden getrokken, plus de capaciteit wordt verhoogd, door deze lift om te bouwen naar een achtpersoonstoeltjeslift. Veel afscheid nemen dus van oude liften die er al langer staan dan dat ik zuurstof gebruik op deze aardbol!

 

Helaas was de vakantie toen voorbij. Het was echt een top vakantie. Dingen die ik niet had verwacht zijn voorgekomen en natuurlijk de standaard dingen zijn weer volgens planning volbracht. Dat ik voor een halve dag Meester Sven was blijf ik voor de rest van mijn leven onthouden. Misschien haal ik later zelfs wel mijn Anwärter. Dit is een diploma om skiles te mogen geven in Oostenrijk. Maar dat is allemaal denkstof voor later. Nu tijd om na te genieten van deze vakantie en vooruit te blikken op de volgende. Waar die reis heengaat, weet ik nog niet, hopelijk wordt het dan weer enorm leuk.


Share

1 reactie op “Kitzbüheler Alpen”

  1. Pingback: Een ode aan… – Carnas on Tour

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar top