Het tweede weekend van het nieuwe jaar was het voor mij weer eens tijd om af te reizen naar het Duitse Sauerland. Waar het vorig jaar aan het eind van zo’n zelfde soort weekend nog fout ging met Lisa, was het dit weekend gelukt het ziekenhuis niet te zien. Helaas zonder haar, want zij had tentamens. Ik reisde dus alleen af naar onze oosterburen om een weekend te gaan snowboarden. Dit bleek helaas anders te zijn door de slechte sneeuwconditie’s. Desondanks heb ik toch veel kunnen doen en zien, want er is natuurlijk altijd een back-upplan. Zo waren er maar twee snowboarddagen in plaats van de geplande drie. Waar een depressieve gedachte over dit weekend erin leek te sluipen in de voorgaande week, zo rap verdween deze weer toen ik eenmaal in het Sauerland was aangekomen. Lees snel verder hoe ik dit sneeuwarme weekend toch kleur heb kunnen geven!
Vrijdag 12 januari
Donderdagavond bleek er niet genoeg sneeuw te liggen in Willingen, dus was het op zoek naar een alternatief. Ik had al een beetje een voorbereiding getroffen en kwam zo uit bij twee andere bestemmingen. Na een ontbijtje gehaald te hebben bij mijn werk (mijn collega’s verklaarden mij voor gek, toen ik om 7:15 uur langskwam) vertrok ik richting de Möhnesee, wat ongeveer drie kwartier van Winterberg gelegen is. Bij dit stuwmeer vind je een 605 meter lange dam die gebouwd is tussen 1908 en 1912. De Engelsen hebben deze in 1944 gebombardeerd, waardoor er vele slachtoffers waren gevallen. De Duitsers wisten, ondanks de grote ravage, de dam in ongeveer 130 dagen te herstellen.
Omdat het deze dag mistig was, vooral bij dit grote meer, gaf het een soort mysterieuze sfeer om over de dam en door het bos te lopen. Ik heb ongeveer een uur rondgelopen daar en het was er, ondanks de mist, erg mooi om bij de Möhnesee te lopen. Ik heb mij door goede vrienden laten vertellen dat je er in de zomer ook erg goed kan watersporten.
Na mijn bezoek aan het stuwmeer ben ik gaan rijden naar Warstein. En ja, hier staat inderdaad en brouwerij van het gelijknamige biermerk Warsteiner. Voordat ik een bezoekje bracht aan de Warsteiner Welt reed ik langs Wildpark Bilstein. Dit is een gratis dierenpark gelegen in de bossen ten zuidwesten van de gemeente Warstein. Je kan voer kopen voor de dieren, zodat het park toch geld krijgt om het terrein en de dieren te kunnen onderhouden. Je kan namelijk goed in de omgeving wandelen en krijgt de kans om gewoon vlak langs dieren te lopen, die dan wel in verblijven zitten. Zo heb ik bijvoorbeeld herten voer gegeven, onder andere door ze uit mijn hand te laten eten.
Omdat er pas om 14:00 uur een volgende rondleiding was in de grotten van het park besloot ik door te rijden naar de Warsteiner Welt. Dit bezoekerscentrum ligt dichtbij de fabriek van het biermerk en is mede het beginpunt van de rondleidingen die daar gegeven worden. Helaas was het zo dat ik de enige was die interesse had in de rondleiding van 14:00 uur, waardoor er helaas niks anders op zat dan naar het hotel te gaan rijden. Natuurlijk gebeurde dit niet zonder een bezoekje te brengen aan de souvenir winkel, waar ik een leuk bordje aan heb overgehouden: “Bier kalt stellen ist auch irgendwie kochen.” Vrij vertaald staat er dus dat bier koud zetten ook een vorm van koken is.
Rond 15:00 uur was ik aangekomen bij mijn hotel en na ongeveer anderhalf uur ben ik naar de après-ski bar gegaan om daar samen met twee vrienden (Nick en zijn broer Rowan) een gezellige avond te hebben. Deze eerste dag was dan ook een erg leuke dag, ondanks dat ik niet aan het snowboarden was.
Zaterdag 13 januari
De tweede dag was bewolkt en niet erg goed, waardoor ik pas om 11:00 uur op de piste was. Omdat het de zaterdag iets drukker was en het weer de afgelopen weken wat warmer was, was de sneeuwkwaliteit niet al te goed. Zo had je op vrijwel alle geopende pistes bruine plekken zitten en was de sneeuw al snel een soort slush puppy. Desondanks de drukte en slechte sneeuwkwaliteit was de langste wachtrij voor de lift bij de Brembergkopf I. Nu weet ik uit eigen ervaring dat deze lift altijd druk is in het weekend, maar 10 minuten wachten voor deze lift is vrij kort. Tijdens de après-ski merkte je wel goed dat het een zaterdag was, het was er erg druk namelijk. Daar heb ik dan ook een paar drankjes gedaan met een andere vriend (Vic) die ook aanwezig was in Winterberg. Vervolgens ben ik samen met hem en zijn groep (de skivereniging waar hij skiet) uiteten geweest om daarna mijzelf in mijn hotel op te frissen. In de avond ben ik dan samen met hem en iemand die ook met zijn skivereniging mee was, op stap geweest in Winterberg. Al met al een goede afsluiting van een relatief slechte pistedag.
Zondag 14 januari
De laatste dag was veruit de beste dag. Na een beetje uitgeslapen te hebben en een lekkere laatste douche was het tijd om uit te checken en naar de piste te gaan. Omdat ik contact had met Sylvie (degene die gisteren samen met Vic mee was met stappen) die gisteren waren meegemaakt was ik onderweg naar hun om deze laatste pistedag door te brengen met hun. Na een soort kat en muisspel troffen we elkaar dan eindelijk aan bovenop de Poppenberg. Voor mijn gevoel duurde dit een paar uur, maar in werkelijk was het maar een half uur zoeken. De rest van de dag hebben we dan samen met een aantal anderen geskied en gesnowboard. Omdat het een erg eentonige dag zou worden qua foto’s heb ik er dan ook niet veel gemaakt. Aangezien de sneeuwkanonnen ook heel de dag aanstonden (met een kleine pauze tussen 12:00 en 13:30 uur) was het niet echt handig om foto’s te maken, want elektra en water/sneeuw gaan niet goed samen. De sneeuwkwaliteit was vergeleken met de vorige dag erg goed, aangezien ze de voorgaande avond en nacht de sneeuwkanonnen aan hebben laten staan. Een enorme goedmaker op wat toch een leuk weekend is geworden, ondanks het weer.
Nadat we spullen hadden overgezet van de ene auto (degene waarmee ik had afgesproken wilde niet vroeg naar huis) naar mijn auto gingen we, samen met Nick, nog even de piste op om dit weekend sportief af te sluiten. In de avond nog een klein drankje in Der Brabander (de plaatselijke après-skibar) was het dan helaas echt tijd om terug te reizen naar ons natte kikkerlandje.
Ondanks dat ik lichtelijk chagrijnig de auto instapte vanwege de slechte sneeuwconditie’s is dit weekend toch een enorm succes geworden. Ik hoop dan ook snel weer terug te gaan naar Winterberg om hier weer te snowboarden. Zo was de Kappe (waar een erg goede zwarte afdaling ligt) gesloten en heb ik de vernieuwde piste van het gebied nog niet gedaan. Genoeg te doen, dus hopelijk volgt er over twee maanden weer een nieuw verslag over dit kleine, maar leuke skigebied.
Like, volg en subscribe je ook op mijn Facebook-, Instagram- en YouTubepagina zodat je altijd op de hoogte blijft van de nieuwste verslagen, foto’s en artikels!
