Berlijn en München, twee steden waar ik altijd al heen had willen gaan. Afgelopen zomer was het dan eindelijk zover! Met het vliegtuig heb ik deze twee steden bezocht en het was echt super! De grootte van Berlijn is echt niet te bevatten, net als de historische dingen die hier allemaal gebeurd zijn. Vorig jaar onderweg naar Warschau vloog ik over Berlijn heen en zag het er a veelbelovend uit. München is bijna altijd voor mij de laatste grote Duitse stad onderweg naar Oostenrijk, dus nu was het eens tijd om ook daar te kijken. Lees dus snel verder hoe ik mijn tijd heb besteed in deze twee Duitse steden!
Klik hier voor eerste deel van deze reis, of kopieer deze link in de URL-bar:
http://carnasontour.com/berlijn/22/12/2017/
Dag vier: München
Dag vier, tijd voor een nieuwe stad! Na een gezellige avond in Berlijn was het tijd om even uit te rusten en daarna naar München te vliegen. Ondanks dat het een vroege vlucht (08:20 uur) was, kwam ik op tijd aan op vliegveld Berlijn Tegel. Een tip van mij: kijk goed bij welke gate je moet zijn! Omdat de vertrekhal rond is gaan de gatenummers omhoog, maar ineens begint die weer bij 1. Let daarom dus op dat je goed kijkt waar je naar binnen komt en hoe je het snelst bij je gate kan zijn. Dat scheelt weer twintig minuten lopen, zoals ik gedaan heb. Kleinigheidje blijf je altijd houden..
Na een vlucht van ongeveer een uur met het inmiddels failliete AirBerlin kwam ik aan op het vliegveld van München. Dit vliegveld is overzichtelijk en ruim ingedeeld. Het heeft door middel van twee S-bahnlijnen een zeer goede verbinding met het centrum van de stad, je bent in ongeveer veertig minuten op het centraal station. Rond elf uur was ik dan ook in het Wombats City Hostels, wat een bekende naam is voor mij. In Budapest sliep ik ook in een hostel van dit bedrijf, dus ik had al wat hogere verwachtingen ervan. Omdat het inchecken pas vanaf 14:00 uur kon, had ik mij opgefrist en ben daarna de stad ingetrokken. Mijn eerste doel van vandaag was om een kleinere tas te kopen, zodat ik niet weer gedoe zou krijgen bij attracties als de Fernsehturm in Berlijn.
Na een rugzak gekocht te hebben ben ik terug naar het hostel gelopen, wat op ongeveer tien minuten lopen is van het oude centrum van de stad, om van tas te kunnen wisselen. Tijd om een van de bezienswaardigheden van de stad te bezoeken, met als eerste de Sendlinger Tor. Deze doorgang is een van de drie resterende poorten die bij de oude stadsmuren hoorde. De poort werd voor het eerst genoemd in het jaar 1319, maar bestond zeer waarschijnlijk veel eerder, verhalen zeggen dat deze zuidelijke stadspoort rond het jaar 1285 al bestond. De andere twee stadspoorten heb ik ook bezocht, de Karlstor en de Isartor. De Karlstor, waar ik dus pas later achterkwam, bleek bij de winkel te zijn waar ik de eerder genoemde rugzak heb gekocht. Deze doorgangspoort is, net als de Sendlinger Tor, gebouwd rond het jaar 1285. Na een wandeling over de Viktualienmarkt, een markt voor levensmiddelen die (m.u.v. zon- en feestdagen) elke dag plaatsvind, kwam ik aan bij de Isartor. Het jaartal van de bouw is vast al te raden, want deze poort is net als de Karls- en de Sendlinger Tor op hetzelfde moment gebouwd. De twee torens aan de zijkanten van deze poort dienden als barbacane (versterking) van deze doorgang. Sinds 2005 is er ook een klok te vinden om de middelste toren, die veertig meter hoog is. Fun fact over deze klok: Hij staat in tegenovergestelde richting, omdat oud-Bondskanselier Willie Brandt ooit zei dat de tijd in Beieren anders loopt.
Als resterende activiteit van deze dag heb ik een bezoekje gebracht aan de Frauenkirche en het Marienplatz. De Frauenkirche is 99 meter hoog en is in de wijde omtrek te herkennen aan zijn hoge koepeltorens. Hertog Sigismund van Beieren gaf opdracht om deze kerk te bouwen, in 1468 was gestart met de bouw. Twintig jaar later werd de bouw voltooid door middel van de twee torens. In 1494 werd het gebouw officieel ingewijd. De kerk beschikt over een magistrale orgel, die gerenoveerd is in 1994. In de catacomben van deze kerk vinden zich allerlei graven van mensen die in het verleden belangrijk waren, waaronder de oud-keizer van het Heilige Roomse Rijk, Ludwig IV, ook wel bekend als Ludwig der Bayer. Na een bezoek aan deze mooie kerk ging ik door naar het Marienplatz.
Aan dit plein liggen onder andere het oude en het nieuwe stadhuis, maar ook meerdere restaurants en winkels. Genoeg aanbod voor iedereen die een gezellig dagje München wilt hebben. Ook kan je de toren beklimmen die bij het stadhuis horen. Rechts van het nieuwe stadhuis bevindt zich het oude stadhuis, die te herkennen is aan zijn witte/beige-achtige kleur en bijbehorende toren. Je kan onder deze toren doorlopen naar het buitenste gedeelte van de binnenstad, waar ook genoeg winkels en restaurants te vinden zijn.
De rest van de avond heb ik wat gedronken met een aantal mensen in de bar van het hostel. De dag staat veel op het programma, waaronder een bezoek aan een van de beste voetbalclubs ter wereld: Bayern München.
Dag vijf
De tweede dag in de Beierse hoofstad, maar wel een erg leuke dag! Het was erg lekker weer (30°C en volle zon) en je had dan ook op de hogere punten een goed uitzicht op de omgeving, inclusief de Alpen! Oftewel, dit beloofde een erg toffe dag te worden waarin ik veel zou doen en zien. Al begon de dag iets minder goed dan ik had gepland…
Als eerste activiteit stond de Allianz Arena op het programma. Het was de bedoeling dat ik de juiste metrolijn naar het stadion zou pakken, maar ondanks dat ik het juiste nummer nam, ging ik toch de andere kant op. Volgende keer maar goed kijken waar de metro heenrijdt. Desondanks pakte het goed uit, want ik kwam terecht bij de Königsplatz. In dit gedeelte van de stad vind je drie prachtige gebouwen die in opdracht van koning Ludwig I, omdat hij van München een koninklijke residentie wilde maken. Ook bezat hij veel Griekse kunstwerken uit de Oudheid waar hij ze nu dus kon bewaren.
Na een bliksembezoek aan dit plein had ik dan eindelijk de goede metro gepakt naar het stadion, wat toch nog een rit was van ongeveer 25 minuten was. Eenmaal aangekomen bij Fröttmaning was het nog een kleine kwartier lopen naar het stadion, wat gelegen ligt langs een bekende snelweg voor menig wintersporter.
Na een mooie zomerwandeling in het noorden van München kwam ik dan eindelijk aan bij de Allianz Arena, het thuiskomen van Bayern München en soms het Duitse elftal. Het stadion is gebouwd in 2005 en diende als vervanging van het nog bestaande Olympisch Stadion. Het stadion huisvest FC Bayern Erlebniswelt, het museum van Bayern München, en ook de fanshop van deze club. Ik als voetbalfan zou geen echte voetbalfan zijn geweest, als ik geen stadiontour zou doen. Dit heb ik dan ook gedaan, ondanks dat het een uur later was. Dit gaf mij dan mooi tijd om het indrukwekkende museum van Bayern München te bezoeken. In dit museum vind je de gehele geschiedenis van de club, maar ook elk prijs die zij gewonnen hebben. Ook veel, je kan zeggen, relikwieën van de voetbalwereld zijn hier te vinden. Denk aan oud-keepersshirts, sjaals, voetbaltickets en andere voetbalspullen.
Tijdens de stadiontour kwamen we langs alle (belangrijke) plekken van het stadion. Omdat ik nog nooit in het stadion ben geweest was ik dan ook erg onder de indruk toen we de tribune opliepen. Het stadion heeft een capaciteit van 76.000 mensen, ongeveer drieënhalf keer de woonplaats waar ik woon! Nadat we plaats hadden genomen vertelde de tourgids dat de akoestiek in dit stadion geweldig is, dus dat mochten we even testen. Nadat de groep links van ons als eerste was gegaan was het dan tijd voor mijn groep. Niet wetende dat er iemand in de groep zat die nogal hard kan roepen en vaak naar voetbalwedstrijden gaat (ik dus…) keken nogal wat mensen van de andere groep verbaasd op toen wij nogal een kabaal konden maken. Het vervolg van de tour bracht ons langs de kleedkamer van Bayern zelf, de opwarmruimte in de kelders van het stadion, de persruimte en uiteindelijk ook de spelerstunnel. Helaas was het niet een tour zoals ik dat had meegemaakt bij andere clubs, want je mocht helemaal de kleedkamer in en je mocht ook geen plaatsnemen in de dug-outs. Toch was het een erg toffe tour en ik raad iedereen dan ook aan om deze een keer te maken, mocht je in of nabij München zijn!
Om in de sferen van de sport te blijven, ben ik doorgereisd naar het Olympisch park van München, waar de Olympische Spelen van 1972. Deze Spelen werden overschaduwd door een terroristische aanslag op de Israëlische ploeg. Desondanks is het park nog erg levendig, op dit terrein vind je namelijk het Olympisch stadion en de Olympische toren. Ook was er zelfs nu een kermis, wat de sfeer nog leuker maakte dan het al was. Voordat ik daadwerkelijk het park opliep liep ik nog langs BMW Welt. Zonder mijzelf in te lezen wat het was, had ik er niet zoveel van verwacht… Die puntjes zeggen vast en zeker genoeg, want ik vond het toch wel een klein beetje leuker dan ik had gedacht. Althans, een klein beetje? De ene na de andere dure en mooie BMW stond in dit gebouw. Motors, auto’s. Ook de merken die behoren tot BMW (Mini en Rolls Royce) stonden in deze hal. Als autoliefhebber wordt je hier toch wel echt zielsgelukkig van, want in de meeste auto’s kon je dan ook gewoon gaan zitten. Je kan je dan ook voorstellen dat ik als een kind zo blij was en deze reis eigenlijk niet meer stuk kon.
Na een bezoekje resteerde alleen nog het Olympisch Park. Tijdens het bezoek aan de Olympiaturm had je echt een fantastisch uitzicht, mede door het prachtige weer. Net als bij de Allianz Arena had je nu uitzicht op de Alpen, ik was dus al lekker aan het wegdromen over de aankomende wintersportreizen. Eenmaal beneden reed ik nog een rondje mee in de botsauto’s en at ik, zoals het hoort, een lekker broodje bratwurst. In het hostel was het ook nog gezellig met een aantal jongens uit Engeland en aan het einde ook met een groep Koreanen. Al met al was het dan een echt leuke dag, maar de volgende dag zou misschien nog leuker worden.
Dag zes: Hopfgarten (Oostenrijk)
Al ver voor deze reis had ik gezegd dat ik een dagje naar mijn ‘thuisgebied’ in Oostenrijk wil gaan. Omdat het niet ver van München vandaan is, ongeveer anderhalf uur tot Hopfgarten, ging ik dan met de trein en de S-Bahn naar Oostenrijk toe. Helaas was het niet zo’n lekker weer als de dag ervoor (Regenachtig en ongeveer 15°C), maar omdat ik het weerbericht in de gaten heb gehouden was ik hierop voorbereid. Helaas was ik er niet op voorbereid dat het aan het onweren was in Hopfgarten. Niets is zo veranderlijk als het weer, dus met goede hoop wachtte ik bij het dalstation van de gondel daar. Ondertussen raakte ik in gesprek met een aantal mensen daar en vonden het leuk dat ik op vakantie was in Duitsland, maar toch besloot een dagje naar Hopfgarten te komen. Bovenop de berg draaien de gondels wel naar de Hohe Salve, maar de gondel in het dal niet. Volgende keer maar met mooi weer afreizen naar de Alpen, want de onweersklappen waren echt flink. Na een rondje gelopen te hebben in het dal ging ik weer kijken of de gondel al draaide. Helaas mocht het rondlopen niet baten, dus ging ik maar een hapje eten in het Sportresort Hohe Salve. Het eten daar was erg lekker en de bediening was vriendelijk. Goed om te onthouden voor aankomende wintersportreis in februari!
Om vijf uur vertrok ik naar Wörgl om daar de trein te pakken naar München. Aangezien mijn vlucht om 21:35 uur ging moest ik nog enigszins haasten, maar aangezien mijn trein een uur vertraging had schoot de paniek er heel lichtjes in bij mij. Mijn telefoon was bijna op en ik moest mijn spullen ook nog ophalen in mijn hostel. Gelukkig kwam ik op tijd terug in München om mijn telefoon nog wat op te laden, zodat ik mijn boardingpass nog kon gebruiken om het vliegtuig in te komen. Gelukkig is alles goedgekomen en was ik na een uur vliegen weer terug in Nederland.
Het was echt een super reis waarin ik veel nieuwe mensen heb mogen ontmoeten. Ik raad iedereen dan ook echt aan om Berlijn en München te bezoeken, want er is zoveel te doen voor iedereen. Houdt je van geschiedenis ben je in Berlijn op je plek vanwege de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog. In München heb je de oude geschiedenis van onder andere het Heilig Roomse Rijk. In beide steden heb je genoeg mogelijkheden om sport te kunnen zien en ook kan je er genoeg uitgaan, of je nou van dance, hiphop of klassiek houdt. Het prijsniveau is vergelijkbaar met Nederland, maar je kan het natuurlijk zo duur maken als je zelf wilt. Beide steden zijn op ongeveer een uur vliegen, of je kan de ICE-trein pakken. Met de auto ben je in ongeveer zeven uur in Berlijn, maar ook in München.
Nu is het vooruit kijken naar mijn eerstvolgende reis. Halverwege januari zal ik te vinden zijn in het Sauerland om te snowboarden. Ik heb ongeveer dezelfde planning als vorig jaar, dus de eerste dag in Willingen en de laatste dag in Winterberg. Ook heb ik hetzelfde hotel gekozen, omdat di tmij zeer goed bevallen is. Houdt de Facebookpagina en Instagram dus dan goed in de gaten voor eventuele live foto’s en video’s!
Like, volg en subscribe je ook op mijn Facebook-, Instagram- en YouTubepagina zodat je altijd op de hoogte blijft van de nieuwste verslagen, foto’s en artikels!
Pingback: Daar boven op die berg! – Carnas on Tour